Spadający kot dzięki manewrom ogona ustawia się w pozycji na 4 łapy i rozluźnia nogi aby wylądować na 4 miękkich łapach. Dzięki temu amortyzuje uderzenie w podłoże. Jednak impet upadku z dużej wysokości powoduje, że te manewry nie wystarczają i kot uderza głową, a raczej żuchwą o ziemię. Najczęstsze obrażenia to uszkodzenia twarzoczaszki, złamania żuchwy, otarcia albo rany skóry żuchwy, wybite lub złamane zęby. W gorszych przypadkach dochodzi do uszkodzenia lusterka nosowego oraz krwotok z jamy nosowej, złamania szczęki i kości nosowej. Często dochodzi również do złamania łap. Złamania kości udowych (nawet obustronne) są stosunkowo łatwe do wyleczenia – lecenie trwa ok. 4-5 tygodni. Znacznie bardziej niebezpieczne są uszkodzenia stawów kolanowych (układu więzadłowego i łąkotki), gdyż kuracja jest trudna. Sprowadza się do leczenia zachowawczego, które nie przynosi stuprocentowego powrotu do zdrowia. Najcięższymi obrażeniami u kotów, które przeżyły upadek z dużej wysokości są urazy kręgosłupa. W takim przypadku rokowania są niepomyślne. Nie podejmuje się leczenia i jedynym wyjściem jest eutanazja. Upadek może spowodować także obrażenia narządów wewnętrznych takie jak pęknięcie miąższu wątroby, uszkodzenia śledziony, pęcherza moczowego lub nerek. Pęknięcie wątroby początkowo nie daje objawów, jednak po kilku, kilkunastu godzinach prowadzi zwykle do śmierci spowodowanej przez krwotok. Dodatkowym problemem ratowania kota po upadku z okna lub balkony, jest to, że kot potrafi się resztkami sił oddalić lub odpełznąć. Jeśli zwierzę nie zostanie szybko znalezione i poddane leczeniu, nawet mniej groźne obrażenia mogą doprowadzić do śmierci. Bardzo niebezpieczny jest stan wstrząsu pourazowego (gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego upośledzający krążenie ośrodkowe i obwodowe, zaleganie krwi, obniżenie ciepłoty ciała itd.), który może spowodować utratę przytomności, a nieleczony kończy się śmiercią. W przypadku złamań kości (szczególnie otwartych) liczy się każda godzina. Może rozwinąć się martwicą kości i wstrząs septyczny (zakażenia krwi). Niebezpieczna jest również utrata krwi oraz infekcje. Latem zaś dodatkowo otwarte rany atakowane są przez muchy, które składają jaja w uszkodzonych tkankach (jest to zjawisko bardzo powszechne). Wyklute później larwy praktycznie zjadają zwierzę żywcem. Zazwyczaj nie ma wtedy innego wyboru, jak eutanazja……